Fəlsəfə və elm arasındakı münasibətlər hər dövrdə müzakirələrə səbəb olub. Müasir dövrün ən əsaslı müzakirələrindən birini sizə təqdim edirəm:
Culian Baqqini: Elmin
kainat haqqında bizə dediklərindən bir az belə anlayan kimsə kosmos və elmdən
qorxa bilər. Fizika humanitar və sosial elmlərdən ayrıldıqdan sonra, alimlər
üçün harınlamış, bizim üçün isə biraz qısqanc hiss etmək asandır. Filosoflar,
xüsusilə də, laboratoriya xələtinə həsəd apara bilərlər. Kaş ki, bizim nailiyyətlərimiz
də bu qədər aydın və mübahisəsiz olaydı. Müvəffəqiyyətinin dəyərini tez-tez
haqlı çıxarmaq vəzifəsindən azad olmaq necə gözəl olardı.
Hər
nəysə, (əminəm ki, etirazın gəldiyini görə bilirsiniz) mənə maraqlıdır ki, elm
son vaxtlar öz məqsədinə çatmaqda çətinlik çəkirmi? Əldə etdikləri nailiyyətlərlə
kifayətlənməyən bəzi alimlər digər sahələrdə də ağalıq etmək istəyirlər.
Mən
fəlsəfənin problemləri ilə bağlı məsuliyyət hiss etmirəm. Tarix bizə öyrədib
ki, bir çox fəlsəfi məsələlər “böyüyə, evi tərk edə və başqa yerdə yaşamağa
başlaya bilər”. Elm, bir vaxtlar, metafizikanın tərkibində naturfəlsəfə və
psixologiya ilə yanaşı inkişaf edirdi. Ancaq insanın varlığı ilə bağlı bəzi məsələlər
var ki, onlar elmi deyillər. Məsələn, mən heç cür təsəvvür edə bilmirəm ki,
faktlar hər hansı bir məsələnin əxlaqi cəhətdən doğru və ya yanlış olmağını necə
sübut edə bilər.
Dediyiniz
və yazdığınız bəzi şeylər sizin də alimlərə xas şöhrətpərəstliyi bölüşdüyünüz təsəvvürü
yaradır. Beləliklə deyin mənə, Elm nə qədər uzağa gedə bilər və o hələ də fəlsəfənin
“mülkiyyətində” olan məsələlərə cavab verə bilərmi?
Laurens Kraus:
Elm haqqında bu cür sözlər və alicənab münasibət üçün təşəkkürlər. Sizin
etirazınıza və mənim şöhrətpərəstliyim haqqında hisslərinizə gəldikdə isə, deyə
bilərəm ki, mən burada şöhrətpərəstlik görmürəm. Burada sadəcə
cavablandırılması mümkün olan və mümkün olmayan sualları fərqləndirmək
lazımdır. İlk yanaşma üçün onu deyə bilərəm ki, bütün cavablandırıla bilinən
suallar elm olaraq bilinən empirik biliyə daxil olur.
Əxlaq
haqqında sualınıza gəldikdə isə, məsələn, elm hissi və ya empirik səbəblərə əsaslanan
əxlaqi qərarlar üçün əsas rolunu oynayır. Hər hansı bir fəaliyyət müəyyən bir
empirik biliyə əsaslanmadıqda, onun nəticələri üçün “səbəb” axtarmaq lazım
olur. Əgər mən hərəkətlərimin nəyə səbəb olacağını bilmirəmsə, onların əxlaqi
olub-olmaması haqqında düzgün qərar verə bilmərəm. Nəticə etibarilə, mən fikirləşirəm
ki, bizim neyrobiologiya, təkamül biologiyası və psixologiya haqqında
anlayışımız, əxlaq anlayışımızı yaxşı təşkil olunmuş bioloji konstruksiyalara
çevirəcəkdir.
“Böyüyən”
əsas fəlsəfi suallar “evi tərk edənlərdir”. Bu xüsusilə fizika və kosmologiyada
eynidir. Səbəb və nəticə, varlıq və yoxluq haqqındakı qeyri-müəyyən fəlsəfi
müzakirələr (yeni kitabımda bəhs etdiyim kimi) bunlara yaxşı misaldır. İddia edə
bilərəm ki, kiminsə “qeyri-mövcudluq” haqqında digərinin üzü göyərənə qədər
apardığı müzakirə (bu, heç nəyə baxmayaraq, maraqlı fəlsəfi sual ola bilər) kifayət
qədər yararsızdır. Bu, məni həqiqətən maraqlandıran mövzu olan şeylərin necə
yaranması və inkişaf etməsi haqqında məlumat verə bilməz.
C.B.:
Mənim sizin mövqeyinizə düşündüyünüzdən daha çox rəğbətim var. Mən razıyam ki,
hazırda metafizikanın bir çox ənənəvi suallarına alimlər daha çox yaxınlaşıb və
sizin üzərində mübahisə apardığınız “Niyə varlıq yoxluqdan daha çoxdur” sualı
da onlardan biridir. Ancaq biz sizin dediyiniz kimi, ““Böyüyən” əsas fəlsəfi
suallar “evi tərk edənlərdir”” desək, bəzi şeyləri diqqətdən qaçırmış olarıq. Düşünürəm
ki, sizin belə deməyinizin səbəbi odur ki, siz həmin suallar arasındakı əsas fərqin
empirik sualların cavablandırıla bilinən olması və qeyri-empirik sualların isə
cavablandırıla bilinməməsi olduğunu təsdiq edirsiniz.
Mənim
fikrimcə, əsas fəlsəfi suallar “evi tərk etmədən böyüyənlərdir”, çünki mühüm
suallar bütün faktlar ortada olsa da cavablandırılmamış qalır. Əxlaqi suallar
buna misal ola bilər. Heç bir faktiki kəşf hətta bu müddəanın doğru və ya
yanlış olmasını belə müəyyənləşdirə bilməz. Ancaq bu o demək deyil ki, əxlaqi
suallar mənasız, ya da psevdo-suallardır. Biz onlar haqqında daha dərindən
düşünə, həmçinin, yeni faktlar öyrənərək daha geniş məzmunlu müzakirələr apara
bilərik. Məsələn, qeyri-insani idrakı öyrənmək üçün heyvanların həyatına diqqət
yetirə bilərik.
Elm
alçaldıcı bir formada elmi həlli olmayan sualların ciddi sual olmadığını iddia
edir. Mən buna cavab vermək istərdim; insan həyatının dəyişməz xüsusiyyətlərindən
biri odur ki, biz çox sayıda elmi həlli olmayan problemlərlə üzləşirik, ancaq
biz bununla mübarizə apara, ağlımızın dəqiqliyi və əzmi ilə onu bacardığımız qədər
yaxşı anlaya bilərik.
Bu
belədir, hərçənd siz bunu qəbul etməyə və elmi nöqteyi-nəzərdən yoxlaya bilərsiniz.
L.K.:
Faktiki olaraq, mənim də sizin mövqeyinizə düşündüyünüzdən daha çox rəğbətim
var. Mən düşünürəm ki, fəlsəfi diskusiyalar qərar qəbuletmənin çox mühüm
yollarından biridir, lakin faktların mənbəyi yanlız empirik tədqiqat vasitəsilə
aşkara çıxa bilər. Sizinlə razıyam ki, insan həyatının qərarlar qəbul edilməli
olan məsələlərdə elmi sübuta ehtiyac duymayan cəhətləri var. İnsan münasibətləri
və varlığı bir səbəbdən ötrü nizamsızlıqdan və hətta bizə bütün mərhələlərdə rəhbərlik
edən empirik sübutdan uzaqdır. Mən demişəm ki, Levis Karolun, Alis vasitəsilə
ilə, səhər yeməyindən əvvəl bir neçə qeyri-mümkün şeyə inanmağı təklif etməkdə
haqlı olduğunu düşünürəm. Hər birimiz bunu səhər yatağımızdan çıxa bilmək üçün
edirik - yəqin ki, biz işimizi, həyat yoldaşımızı və özümüzü bu səbəbdən
xoşlayırıq.
Mən
zamanın dəyişilməz qalması ideyası ilə razılaşmaya bilərəm. Bu gün elmi izahı
olmayan məsələnin sabah da izahı olmaya bilər. Bu anlayışların haradan gələcəyini
bilməməyimiz kəşf səyahətini daha maraqlı edir. Və mən düşünürəm ki, faktiki kəşflər
əxlaqi sualları da cavablandıra bilər.
Misal
üçün homoseksuallığı götürək. Dəmir dövrünə aid kitabələrdə homoseksuallıq
yanlış hesab oluna bilər, ancaq müxtəlif növlərdə aşkarlanan homoseksual
davranışların sıxlığı ilə bağlı elmi kəşflər göstərir ki, bu, populasiyanın müəyyən
bir qismi daxilində olduqca təbii bir hadisədir və təkamülə aşkar mənfi təsir
göstərmir. Bu bizə əminliklə deyir ki, homoseksuallıq bioloji əsasa malikdir, zərərli
və “yanlış” deyil. Faktiki olaraq, düşünürəm ki, siz bizim qeyri-insani idrak
axtarışlarımızın əxlaqi görüşlərimizə təsir etməsi ilə bağlı mübahisə apararkən,
əslində elmin bu cür təsirini qəbul etmiş olursunuz.
Qəbul
etməliyəm ki, “niyə varlıq yoxluqdan daha çoxdur” sualının alimlərə ünvanlanmış
ən yaxşı sual olması ilə razılaşmanızı oxuyarkən həzz aldım. Ancaq, mən bu
mövzuda, “niyə” suallarının “necə” sualları olduğunu iddia edirəm. Siz də
razılaşarsınız ki, “niyə” suallarının mənası yoxdur, çünki onlar “məqsədi” olmayan
sual təsiri bağışlayır.
Mənbə: https://www.theguardian.com/science/2012/sep/09/science-philosophy-debate-julian-baggini-lawrence-krauss